تأثیر حالت و وضعیت زیان دیده بر مسؤولیت عامل زیان

در ورود خسارت به زیان دیده، گاه به مواردی برخورد می کنیم که شرایط فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی زیان دیده به گونه ای است که می تواند در ورود یا افزایش خسارت وارده به وی مؤثر باشد؛ در این موارد، این پرسش مطرح می شود که آیا عامل زیان می تواند برای کاهش بار مسؤولیت خود به این حالات استناد کند و در صورت مثبت بودن پاسخ، تحت چه شرایطی این امر امکان پذیر است؟ به نظر می رسد، با توجه به تمایل عمومی حاکم بر اغلب نظام های حقوقی جهان، بهتر است میان صور حالت و وضعیت زیان دیده تفاوت گذاشته شود. همچنین باید به این نتیجه قائل شد که عامل زیان در دو صورت می تواند برای رهایی خویش از مسؤولیت به این حالات و شرایط استناد کند. نخست آن که، حالت جسمی، روانی و وضعیت اجتماعی و اقتصادی زیان دیده سبب ورود خسارت شود؛ به نحوی که، اگر زیان دیده در این شرایط نمی بود، هیچ خسارتی نیز به بار نمی آمد. دیگر آن که، وضعیت اجتماعی و اقتصادی زیان دیده سبب افزایش خسارت شود. با این وجود، در این موارد نیز عمد عامل زیان و یا پیش بینی حالت و وضعیت زیان دیده توسط شخص عامل، مانع تأثیر گذاری این حالت و وضعیت  بر مسؤولیت عامل زیان می شود.